Dört aylık staj maratonu dün sona erdi. Bu dört ayda inanılmaz fazla şey biriktirdim ve öğrendim, bunlardan en güzeli de bir sürü yeni dost oldu sanırım. Saat altıda uyanma her ne kadar sona ermiş olsa da bugün otomatik sekizde uyanıp bir daha da uyuyamamak beni çok mutlu etti, ne yalan söyleyeyim. Bugün uzun süredir ilk kez sabah uyandığımda yapacak hiç bir şeyimin olmadığını farkettim. Garip geldi. Bu sebeple balkon sezonunu açtım. Bir senedir nadasa bıraktığım, toz, kir ve lambanın patlamasıyla cam kırıklarıyla dolu olan balkonum, silinip temizlenerek kullanıma açıldı. Umarım ki önceki seneler kadar şaraplı,erikli, kirazlı, kayısılı, arkadaşlı ve eğlenceli bir sezona giriş yapar. Şimdi ben bu yazıyı, yanımda avokado ağaçcıklarım, çıkmasını beklediğim roka ve reyhan tohumlarımla beraber, trafiğin uzaktan gelen sesi ve başımı çevirdiğmde gördüğüm Dolmabahçe ve deniz eşliğinde yazıyorum. Salak bir martı gaklıyor, buna bile sinirlenmiyorum; şimdilik. Yaz geldi,sonunda, huzuruyla, dinginliğiyle, ben biraz uzaklaşacağım. Tatil ve dinlenmeye ihtiyaç sinyalleriyle. Denize atlayacağım o ilk anın muhteşemliğiyle.
