Tuğde'yi hatırlar mısınız? Murathan Mungan'ın Yüksek Topuklar'ındaki 5 yaşındaki, ama 30'luk davranışlar ve bilgiçlikler taslayan kıl veledi? İşte ben onu hiç unutmadım. Korkulası kız çocuğu modeli olan Tuğde, gerçek hayatta karşılaştığımda kaçmak, cimciklemek ve bir o kadar da tekmelemek istediğim bir organizmadır. Ne yazık ki geçtiğimiz hafta bir Tuğde'yle karşılaşıp muhattap olmak zorunda kaldım. Daha doğrusu Tuğde'ye maruz bırakıldım. Çocuklardan pek haz etmediğimden olsa gerek, nerede en gıcığı, en kılı, en arızalısı varsa karşıma çıkar. Bu seferkini tatilde buldum, daha doğrusu o beni buldu. Kahramanımızın adı Okyanus. Ve hayır okyanus rengi mavi gözleri, ya da bunu çağrıştırabilecek sarı saçları yok. Kendisi olabildiğince esmer ve kara saçlı; iki yaş vücuduna hapsedilmiş bir Serpil Çakmaklı. İki şemsiye önümde oturan ebeveynleriyle teşrif etmiş, üzerinde şortu, t-shirt'ü ve tarzına hiç yakışmayan çizgi film karakterli terlikleriyle ortalıkta koşuşturuyor. Ama öyle çocuk koşuşturması değil, 10'deki Bo Derek tarzı bir şey. 25 yaşıma geldim, hiç bir durumda bu kadar dişi koşamamışımdır. İsmini de sürekli "Okyanus, okyanus, okyanus, kızım gel, rahatsız etme ablaları/teyzeleri/amcaları/arkadaşları/" şeklinde çemkiren; Okyanustan daha rahatsız edici olan annesi sayesinde öğrendik. Okyanus denince de benim aklımda niyeyse sadece Coşkun Sabah'ın elinde o garip, yarısı var yarısı yok uduyla "Okyanus mu iki şehrin arasıııı?" diye söylerkenki görüntüsü gelir. Neyse, beline kadar kıvırcık saçları, kulağında sallanan küpeleri ve kolunda bilezikleriyle sonunda Okyanus hanım bizim şemsiyenin altına da buyurdu. Hepimizi şöyle bir süzdükten sonra tabi ki bana dönerek, önce saçlarını arkaya doğru savurup, daha sonra da elini beline koyarak "Benim de bikinim vaaaaar yalnızzz" diyip kıl bir bakış fırlattı. Evet belki başka biri olsa "Öyle mi canım, ah ne de şeker şeysin sen, adın ne, kaç yaşındasın" gibi muhabbetlere girebilirdi; ama söylemiştim değil mi çocuklardan pek haz etmem. Ben de Okyanus'a "ee hani nerde bikinin yok ki bikinin ha ha" tarzında çok yanlış bir hamlede bulundum. Görürsün sen bakışı attı ve beni mahvetmeye kararlı bir şekilde dönerek uzaklaştı. Eheh eheh gitti işte başımdan derken, bizimki bir eli belde, diğer elinde de bir şeyler sallaya sallaya geri döndü. Önümde durarak bikinisini suratıma suratıma salladı. "Al işte bak işte" tarzı da bir konuşma yaptı. Fakat o andan sonra ne söylediğine pek dikkat edemedim; çünkü gözlerim bikiniye kitlenmiş bir durumda ve beynim de "Zebra desenli bikini"yi algılama süzgecinden geçirmeye çalışmaktaydı. Konuşması bitti ve büyük bir zafer edasıyla yerine döndü.
Şimdi bir düşünelim, nasıl bir çocuk giyim firmasının tasarımcısı zebra desenli bir bikini tasarlamayı akıl etti, hadi o etti diyelim, bu nasıl üretime geçti, tamam o da olsun, satışa nasıl çıktı, peki o da tamam, lan kim alır çocuğuna zebra desenli ultra fetiş bir bikiniyi? Doğru cevap Okyanus'un annesi olacak. O bikiniden de büyük ihtimalle bir tek Okyanus'ta olacak. O kadar "unique" yani kızımız.
Okyanus diğer şemsiye altlarına da giderek konsunu tamamladıktan sonra kulisine geçip bikinisini giydi, ve iskele tarafında boy göstermek üzere uzaklaştı. Büyük ihtimalle Banu Alkan gibi parmak uçlarında iskelede yürüdü ve yine Serpil Çakmaklı tarzında önce merdivende durarak ayağını suya sokup çıkardı daha sonra da Nükhet Duru dişiliğiyle denize girdi.
Arkasından dönüp yanımdaki 3 yaşındaki küçük kuzenime baktım, denize girmemesine rağmen tek koluna taktığı Nemo'lu bir kollukla konuşuyordu, utandım ondan, sonra kendi bikinime baktım, küçük çiçekleri görerek utandım kendimden, sonra Coşkun Sabah geldi uduyla, Okyanus mu dedi iki şehrin arası?
