Şimdi bugün anneler günü diye ben buraya annemle ilgili sevgi sözcükleri ve anneliğin kutsallığıyla ilgili bıdı bıdılar yazmayacağım. Herkesin anası kendine şahane olduğu için kimsenin kimseyle anne yarıştırmasına gerek yok. Çok garip istisnalar dışında kimse annesini değişmek istemeyeceği gibi, şahane anne olduğu iddia edilen kişi de diğer bir çocukca hiç de şahane bulunmayabilecektir. Anneler günü, babalar günü gibi günlerin annesini, babasını kaybetmiş, hiç tanımamış olanlar için ne kadar kanırtıcı olduğunu da hesaba katacak olursak, bu günün anlam ve önemine dair aşağıdaki satırlarda hiç bir içerik bulamayacaksınız.
Tüm Dünya annelerinin ortak bir takım özellikleri olduğuna eminim. Bunlardan en kanıtlayabildiğim; telefonda konuşmaktan pek hoşlanma, -Afrika kabile annesi bu durumu ne şekilde çocuğuna uyarladı bilemiyorum. - anneliğin birinci basamağı olabilir. Belli başlı şeylerin anne olan insan çocuğu pırtlattığı anda bünyesine yüklendiğine inanıyorum. Ama bunlar kültürler arası değişimler gösterebiliyor. Aynı zamanda hastane çıkışında bebekle beraber büyükçe ciltli bir kitabın verildiğini ve bunun içinde anne olanın yapması ve söylemesi gerekenlerin yazdığını düşünüyorum. Bu kitabı bulamıyoruz çünkü o bir kutsal hazine ve anne olanların aralarındaki yeminden dolayı varlığı paylaşılmıyor. Kitapta büyük ihtimalle terli terli su içme, portakal suyunu hemen iç vitamini kaçar. Çiğ sucuk/yufka/hamur yeme kurt yapar. Çıplak ayakla yere basma gibi basmakalıp şeylerin yanında, çocuğun yaşı ilerledikce yapılması gerekenler de belirtilir. Benim durumumda veli görüşmesine illa ki git, sinirini boz, eve dön çocuğa çemkir kesin vardı mesela. Bir keresinde veli görüşmesi çıkışı takside annem bana sektiriyor, en sonunda şoför dayanamadı, hanımefendi çocuktur olur yeter falan dedi, sağolsun.
Demem o ki anneler değil anne adayları, anne olunca ne yapmıyoruz? Kendimize reset atmıyoruz, biz de çocuktuk, ay ben neler yapardım diyoruz. Veli görüşmelerine gidip de üzülmüyoruz. Ciyak ciyak zırlayan çocuğumuza biz de birazcık gıcık oluyoruz. Hepimiz kendi annemiz kadar şahane bir anne olmaya çalışıyoruz. Köpek eğitimi ve çocuk eğitiminin birbirine benzer şeyler olduğunu kabul ediyoruz. Ve insanlara maaşallah benimki çok zeki, cin gibi gibi şeyler söylemiyoruz. Kitabı ele geçirince toplumla paylaşıyoruz. Ve ne yapıyoruz, anne olunca anlıyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder