Zaten soyle olsaydi boyle olurdu konusunda cok basariliyimdir. Surekli yapmadigim seyler icin bahane uretmekte uzerime yoktur. Mutfakta calisirken haftanin 6 gunu, gunun en az 13 saati, aksam shifti hep derdim ki; ofis isim olsa 5 gun calissam, ohooo oglum neler yapardim var ya, soyle gezer, boyle okur, sinema, tiyatro, opera, bale; yazi yazar, Istanbulu gezer, yeni tarifler dener, yapar da yapardim yani. Sonra ofis isim oldu haftada 5 gun, 19:00 dedin mi cek fisi cik; mis. Neler mi yaptim peki; soyle gezmedim, boyle okumadim, sinema, tiyatro, opera, bale yok; yazi yazmadim, Istanbulu gezmedim, yeni tarifler denemedim, yapmadim da yapmadim yani. Dedim ki o zaman da, yok arkadas calisirken cok zor, hicbir sey yapmadigin bir zaman olacak hayatinda, boyle ufak bir bosluk bir kac aylik, o zaman yapacaksin iste rahat rahat. Ve evet tahmin edildigi gibi o bosluk da geldi, ve ben ne yaptim, kendimi "tamam bu hafta internete girip su faturasini odeyecegim" diye gaza getirir buldum.
Giysi dolabi gibi dusunmek lazim sanirim, ne buyuklukteyse o kadar esyan olur ya hani, bir turlu sigamazsin, yetmez bi. Ya da evin gibi; studyo dairede de tikis tepissindir, 3 odali eve cikarsin yine bosluk kalmaz ya, oyleyim iste sonra da sey derim bi de ben, "lan nasil sigmisim o eve ya cok garip." Iste boyle yine bir sigamamalar gelmis durumda, calismayi ozledim, calisiyorum diye soylenmeyi ozledim. Calisiyorum diye biseylere vaktim olmamasini, yorgun olmayi ozledim. Su saatte yatsam kac saat uyuyabiliyorum hesaplari yapmayi, ya gorusemiyoruz ne zamandir telefon konusmalarini, ay sonu geldi disari cikmayalim evde icelim demeyi ozledim. Bana yaranilmaz biliyosun di mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder